Autorka: Xenia Ellenbogen
Wyznaczanie granic kojarzy nam się najczęściej z czymś, czego potrzebujemy w stałych związkach, rodzinach lub w pracy, by zachować choć pozory wewnętrznej równowagi. Okazuje się jednak, że jest to również bardzo ważna część randkowania, a granice powinny być jasno ustalone, zanim jeszcze zjawicie się na pierwszym spotkaniu.
Dlaczego warto pokusić się o wyznaczenie granic już przed randką? Granice to niewidoczne linie, które oddzielają nas od innych ludzi. Trudno przecenić ich znaczenie dla naszego poczucia własnej wartości, psychicznej równowagi i bezpieczeństwa emocjonalnego. I choć sama konieczność ustalenia granic może wydawać się przerażająca, to w rzeczywistości ich celem jest umożliwienie wam zbliżenia się do drugiej osoby. Szacunek do samych siebie w połączeniu z poszanowaniem naszych potrzeb przez innych to piorunująca mieszanka, która naprawdę potrafi dodać skrzydeł.
Łatwo jest ulec pokusie zignorowania własnych granic, gdy poznajemy kogoś nowego – rozpaleni ekscytacją za nic nie chcemy przecież wyjść na sztywniaków. Jednak trzymając się ustalonych zasad mamy większą szansę znaleźć kogoś, z kim naprawdę miło spędzimy czas. Z kolei z kimś, kto na nasze zasady kręci nosem, lepiej będzie nie spotykać się wcale.
Jak wyznaczyć granice osobie, której nawet jeszcze nie znamy
To wasze granice i tylko od was zależy, gdzie je ustanowicie! Warto najpierw wziąć pod lupę swoje randkowe doświadczenia i pomyśleć, jakie podejścia przynoszą wam już więcej szkody niż pożytku. Przykład? Może to, że zbyt łatwo dajecie się zauroczyć czyimś wyglądem zewnętrznym, po czym już na randce numer dwa okazuje się, że wyczerpaliście tematy do rozmowy. Niech granicą w tym przypadku stanie się dokładniejsze przejrzenie profilu wybranej osoby i dłuższa wymiana wiadomości przed spotkaniem twarzą w twarz. Zastanówcie się, co was łączy, czy odzywacie się do nich wyłącznie z powodu ich fizycznej atrakcyjności, czy jednak jest jakiś głębszy powód?
A może pierwsza randka zawsze powala was na kolana do tego stopnia, że następnego dnia nie jesteście w stanie skupić się ani na pracy, ani normalnym funkcjonowaniu? To kolejny wzorzec zachowania, który aż prosi się o uporządkowanie jasnymi regułami. Tutaj przyda się praca nad zmianą podejścia do pierwszej randki albo skupienie się na mniejszej liczbie zadań do wykonania dzień po spotkaniu.
Granice mogą dać wam siłę do przełamania nawyków i pozwolić bardziej świadomie odkrywać się przed innymi. W przypadku każdego z nas wyglądają inaczej, ale zawsze powinny być podpowiedzią, jak długo rozmawiać i jakie zadawać pytania, by nabrać pewności, że umawiamy się na spotkanie z właściwą dla nas osobą. Dzięki temu można uniknąć aż nazbyt częstej sytuacji, gdy już na pierwszej randce czekamy na jej koniec jak na zbawienie, bo nie ma żadnych wspólnych tematów.
Trzymajmy się własnych wartości
Naprawdę nietrudno jest zatracić się we własnym wyobrażeniu na temat drugiej osoby albo dać się zupełnie oczarować podczas randki. Granica, która pozwoli wam stać twardo na ziemi, to wierność własnym wartościom, potrzebom i pragnieniom. By się tego nauczyć, można przemyśleć lub spisać wszystko to, na czym wam zależy, a następnie skupić się właśnie na tych rzeczach.
Czy podczas randki zdarza wam się czuć, jakby wasze najważniejsze zasady się rozmywały? Zróbcie listę cech, które u potencjalnego partnera lub partnerki są dla was absolutnie nie do zaakceptowania. Może szukacie kogoś, kto podziela wasze poglądy polityczne, komu leży na sercu ochrona środowiska naturalnego albo kto zwyczajnie o siebie dba? Co według was nie sprawdzi się na dłuższą metę? Jakie cechy, wartości i zainteresowania musiałby mieć ktoś, z kim chcielibyście umówić się na randkę, a może nawet stworzyć dłuższy związek?
A jak miałoby to wyglądać w praktyce? Można chociażby przed umówieniem się na randkę zainicjować wymianę wiadomości, podczas której padną wszystkie te pytania.
Przeglądając profil wybranej osoby, zwracajcie uwagę na to, czy łączą was wspólne wartości, przekonania i opinie, czy podejmujecie podobne aktywności i prowadzicie zbliżony tryb życia (jeśli to dla was ważne). Wasz wybranek lub wybranka też musi mieć bzika na punkcie kondycji fizycznej i wstawać codziennie bladym świtem, by przebiec pięć kilometrów? Rzeczywiście jest coś w tym, że przeciwieństwa się przyciągają, więc nie przywiązujcie zbyt dużej wagi do tego, byście zgadzali się absolutnie we wszystkim – zdrowy związek nie obejdzie się bez różnic.
Granice na pierwszej randce
Randkowe zasady mogą obejmować wybór miejsca, w którym się spotkacie, to, na co się umawiacie, a co nie wchodzi w grę, ile czasu spędzicie razem czy też to, gdzie stawiacie granice emocjonalne. Jak najbardziej da się je ustanowić subtelnie i taktownie, zarówno przed przybyciem na miejsce, jak i już w cztery oczy.
Granice czasowe
Granice czasowe sprowadzają się do tego, jak długo potrwa wasze spotkanie, wymagają zatem wyraźnego wskazania, że czas się pożegnać. Można mimochodem wspomnieć, że świetnie się bawiliście, ale będziecie się już zbierać. Można też ustalić ramy czasowe jeszcze przed randką i zaznaczyć, że musicie wracać za godzinę czy dwie.
Granice fizyczne i seksualne
Granice fizyczne to obecnie również podejście do zasad bezpieczeństwa związanych z pandemią. Z kolei do granic natury seksualnej zaliczyć można odrzucanie seksu na pierwszej randce lub brak zgody na publiczne okazywanie uczuć.
Tylko i wyłącznie do was należy decyzja, czy nadeszła już pora na seks! Oczywiście, bliższe poznanie osoby, z którą się spotykacie, może sprawić, że ustalone granice się przesuną, a poziom komfortu zwiększy. Najważniejsze to zawsze postępować w zgodzie z własnymi odczuciami, dlatego podczas randki warto zadać sobie następujące pytania:
● Czy czuję się komfortowo?
● Czy czuję się bezpiecznie?
● Czy dostrzegam jakieś sygnały ostrzegawcze?
● Czy mam ochotę spędzić z tą osobą więcej czasu?
Granice emocjonalne
Wśród granic emocjonalnych związanych z randkowaniem znajdziemy na przykład brak gotowości do poruszania tematów, które wiążą się z przykrymi doświadczeniami, odmowę wykonywania dla kogoś pracy emocjonalnej czy reagowanie na sygnały ostrzegawcze. Może to być również unikanie potencjalnie drażliwych kwestii, a także niechęć do rozmów o wysokości zarobków lub zasypywania zbyt osobistymi szczegółami już od pierwszych słów.
Przekraczanie przez drugą osobę którejkolwiek z wyznaczonych granic z jednej strony powinno was zaalarmować, z drugiej – stanowi zapowiedź tego, jak wasz związek może wyglądać w przyszłości. Jeśli ktoś już na starcie nie jest w stanie uszanować tego, że potrzebujecie więcej przestrzeni bądź czasu, to czego spodziewać się później? Jeszcze jedno – nikomu nie musicie się tłumaczyć, dlaczego wyznaczyliście takie czy inne granice.
Jasno określone granice pozwalają na większą szczerość w budowaniu relacji, tak względem siebie, jak i wobec innych. Ich celem nie jest stworzenie dystansu, wręcz przeciwnie – mają pomóc wam zbliżyć się do siebie w taki sposób, który wam odpowiada. Zastanówcie się zatem, jakie granice wy moglibyście wyznaczyć przed randką, by mieć pewność, że nie robicie niczego wbrew sobie.